در دنیای امروز، صنعت محدود به صنایع ماشینی نیست، بلکه صنعت درآمیخته با فرهنگ است. شهر شربیان از گذشته‌های دور در همه زمینه‌های صنایع دستی اعم از ریسندگی، گلیم‌بافی، نساجی و قالی‌بافی تاریخی کهن دارد.

مرحوم حاج اسماعیل درخشان از نوادر و نوابغ این دیار در ابتدای قرن 14 هجری شمسی با دایر کردن دارهای قالی زمینه‌ی اشتغال جوانان را با حداقل امکانات فراهم کرده بود و به تدریج این صنعت دست که با رنگ های متنوع طبیعی و الیاف پشمی حاصل از پشم گوسفندان بومی تهیه می‌شد یک صنعت کاملا اشتغال‌زا، درآمدزا، خودکفا و هنری شد.

فرش‌های شربیان که غالبا در ابعاد 2*3 متر و هر از گاهی 3*4 متر بافته می‌شوند از 11 تا 18 رنگ و در ترکیب‌های متنوع تشکیل می‌شود و به دلیل مناسب بودن قیمت آن نسبت به فرش‌های ماشینی و فرش‌های دستباف شهرها و استان‌های دیگر، مصرف داخلی و خارجی دارند.